Ocet jabłkowy jest powszechnie znany oraz stosowany przede wszystkim w kuchni jako składnik marynat i sosów. Już w starożytności wykorzystywano cenne właściwości octu jabłkowego w lecznictwie oraz podczas przygotowywania posiłków. Szybko zauważono, że jego dodatek poprawia trawienie i daje uczucie sytości.
Historia octu jabłkowego
Już w starożytności ludzie odkryli konserwujące, przeciwbakteryjne oraz oczyszczające organizm właściwości octu z jabłek. Zauważono, że jego zastosowanie w potrawach poprawia pracę jelit oraz daje uczucie sytości. Przy jego pomocy konserwowano żywność przedłużając jego przydatność do spożycia jak również umożliwiało transport pożywienia na dalekie odległości. Ocet stosowano również do odkażania ran oraz jako środek do dezynfekcji.
Możliwym jest, że już ponad 1000 lat temu rozpoczęto wykorzystanie octu jabłkowego. Według przeprowadzonych badań dotyczących zastosowania octu z jabłek udowodniono, że od prawie 5000 lat ocet jest produkowany, sprzedawany i konsumowany na świecie. Babilończycy wytwarzali różne rodzaje octów aż do VI wieku. Łączono go z owocami, miodem czy słodem. Sam Hipokrates – „ojciec medycyny” stosował ocet do odkażania ran w swojej medycznej praktyce. W Chinach w X wieku stosowano ocet jako substancję antybakteryjną do mycia dłoni.
Rzymianie poznali również orzeźwiające właściwości octu jabłkowego. W tamtym czasie przyrządzali napój z mieszanki wody i octu – posca, który dodawał im sił, działał odkażająco i regenerująco.
Jak powstaje ocet jabłkowy?
Ocet powstaje w wyniku przeprowadzenia fermentacji dwuetapowej:
1. Z jabłek tłoczymy sok metodą na zimno, która zapewnia zachowanie witamin i minerałów świeżych owoców.
2. Przeprowadzamy w moszczu jabłkową fermentację alkoholową uzyskując cydr.
3. Następnie cydr jest przekształcany w ocet w wyniku prowadzenia fermentacji octowej przy pomocy bakterii.
4. Powstały ocet może być:
- pasteryzowany w temperaturze do 60 stopni Celsjusza, fermentacja octowa zostaje zatrzymana, zachowując jednocześnie witaminy, minerały oraz cechy organoleptyczne octu
- niepasteryzowany – otrzymujemy żywy ocet, w którym z biegiem czasu może pojawić się matka octowa (zaczyn)
Prawdziwy ocet jabłkowy powinien być:
Ocet w wyniku leżakowania ulega procesowi klarowania. Jest to naturalny proces i nie należy się go obawiać. My zalecamy spożywać ocet tak do 2 lat od daty jego produkcji.
Ocet jabłkowy posiada właściwości konserwujące, dlatego też nie ulega zepsuciu. Można go przechowywać w temperaturze pokojowej.
Więcej informacji o tym, czym jest ocet jabłkowy możesz znaleźć w innym artykule dostępnym tutaj.
Ocet jabłkowy ze Szczepanówki
Od pokoleń dbamy o jakość naszych owoców, gdyż sadownictwo to nasza pasja. Do produkcji octów wykorzystujemy kilka odmian jabłek (zarówno słodkich jak i kwaskowatych) rosnących w naszych sadach. Ocet wytwarzamy w wyniku powolnej fermentacji octowej trwającej od kilku do kilkunastu miesięcy. Ocet jabłkowy ze Szczepanówki jest niefiltrowany, nierafinowany, a w swoim składzie posiada wyłącznie naturalny ocet z jabłek.
Ocet jabłkowy ze Szczepanówki oferujemy w dwóch pojemnościach: 250 ml i 750 ml.
Mam nadzieje, że ten artykuł pomógł Tobie zrozumieć proces produkcji naturalnego octu jabłkowego oraz przybliżył historię tego produktu.
Pozdrawiam,
Ola | @szczepanowka
Bibliografia:
[1] N.H. Budak i in. Functional Properties of Vinegar. Journal of Food Science, 2014, Vol. 79, Nr. 5.
[2] Ponti. History of vinegar. https://www.ponti.com/en/history-of-vinegar/ (dostęp 15.01.2021)
Serwis przeznaczony jest dla osób pełnoletnich.
Czy masz ukończone 18 lat?